Pani Karolina jest psychologiem i terapeutką, która w swojej pracy skupia się na wspieraniu osób zmagających się z różnymi problemami emocjonalnymi takimi jak np. kryzys emocjonalny, obniżony nastrój, stany lękowe, niskie poczucie własnej wartości, strata, stres, problemy w relacjach czy problemy z wyrażaniem złości. Oferuje także pomoc osobom zwyczajnie zagubionym, nieszczęśliwym, które straciły poczucie sensu i radości życia lub boją się zmian, które chciałyby być bardziej świadome siebie, swoich uczuć i potrzeb, a przy tym umieć budować dobre związki i relacje. Psychoterapeuta pracuje z dorosłymy i nastolatkami w wieku 14-17 lat. Doradza klientom o skłonnościach samobójczych, klientom LGBT+, osobom ze zdiagnozowanymi chorobami somatycznymi (onkologia, AIDS itp.), osobom niepełnosprawnym, kobietom w ciąży i młodym matkom. 

Cechą charakterystyczną terapii z Panią Karoliną jest to, że dużo słucha, łączy różne metody psychoterapii, pomaga spojrzeć na problem w nowy sposób, stworzyć sieć wsparcia w codziennym życiu, a także zachęca do samodzielnego poszukiwania rozwiązań.

Pani Barbara jest psychologiem, który pracuje z osobami m.in. zmagającymi się z kryzysami zdrowotnymi, relacyjnymi, lękami, depresją. Dzięki terapii z nią będziesz w stanie przepracować traumatyczne wydarzenia z przeszłości, przetrwać stratę i żałobę, otrzymać wsparcie psychologiczne związane z poważnymi zachorowaniami (np. psychoonkologia). 

Specjalistka korzysta głównie z założeń terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach. Oferuje konsultacje dla osób dorosłych i seniorów. Doradza osobom LGBT+, klientom ze zdiagnozowanymi chorobami somatycznymi (onkologia, AIDS itp.), osobom niepełnosprawnym oraz o skłonnościach samobójczych.

Charakterystyczną cechą terapii z Panią Barbarą jest to, że chwali klientów za ich postępy, zadaje prowokacyjne pytania, pomaga dostrzec i stworzyć sieć wsparcia w codziennym życiu, zachęca klienta do samodzielnego poszukiwania rozwiązań oraz pomaga znaleźć różne rozwiązania problemów. 

Prowadzi również konsultacje dla par (w tym dla związków LGBT+, par, w których jeden z partnerów uczestniczył w konfliktach zbrojnych oraz par na progu rozwodu), którym pomaga rozwiązywać takie problemy jak: konflikty, nieporozumienia, brak kompromisu, problemy z komunikacją i z zaufaniem, budowanie osobistych granic.

Pan Michał jest terapeutą i psychotraumatologiem, z którym będziesz w stanie przetrwać trudne okresy życia, w których dręczy cię depresja, stres i niepokój. Ponadto łatwiej będzie Ci przejść przez życie, ponieważ znajdziesz nowe znaczenia i cele dla siebie oraz swojej kariery. 

Terapeuta korzysta w swojej pracy z metod psychoterapii poznawczo-behawioralnej, integracyjnej i analizy transakcyjnej, ale jego podstawową modalnością jest terapia skoncentrowana na rozwiązaniach. Specjalista pracuje z osobami dorosłymi - klientami LGBT+, weteranami, klientami ze zdiagnozowanymi chorobami psychicznymi i somatycznymi (onkologia, AIDS itp.), o skłonnościach samobójczych, z uzależnieniami, funkcjonariuszami i byłymi funkcjonariuszami służb mundurowych, osobami niepełnosprawnymi, kobietami w ciąży oraz młodymi matkami, seniorami oraz z biznesem (HR). 

Cechą charakterystyczną terapii z Panem Michałem jest to, że łączy różne metody psychoterapii, poleca literaturę i filmy, pomaga znaleźć różne rozwiązania problemów, chwali klientów za ich postępy. Współpracuje także z lekarzami psychiatrami. 

Prowadzi także konsultacje dla par (w tym dla par LGBT+ i związków, gdzie partner uczestniczył w konfliktach zbrojnych), podczas których pomaga rozwiązywać takie problemy jak: konflikty, zdrada, rozwód, budowanie osobistych granic. 

Pani Katarzyna jest psychologiem i psychotraumatologiem. Udziela wsparcia osobom w kryzysie, szukającym sensu życia, akceptacji, pomocy. Pomaga także osobom borykającym się z problemami w związkach partnerskich, sytuacjach społecznych, rodzinnych, osobom po usunięciu ciąży, osobom, które doświadczyły straty, braku kontroli, przeżywającym stres, niepokój, drażliwość lub niemożność odczuwania i wyrażania emocji, miewającym ataki paniki, borykającym się z poczuciem samotności, odrzucenia, niezrozumienia, niższości, odczuwającym dolegliwości fizyczne bez uzasadnienia medycznego, czującym pustkę w środku, jakby coś było “nie tak”. 

Pracuje w nurcie humanistycznym, wykorzystuje również elementy terapii skoncentrowanej na emocjach. Oferuje konsultacje dla osób dorosłych. Doradza klientom ze zdiagnozowanymi chorobami psychicznymi i somatycznymi (onkologia, AIDS itp.), z niepełnosprawnościami, o skłonnościach samobójczych, funkcjonariuszom i byłym funkcjonariuszom służb mundurowych, kobietom w ciąży i młodym matkom oraz osobom LGBT+. 

Cechą charakterystyczną terapii z Panią Katarzyną jest to, że dużo słucha, łączy różne metody psychoterapii, wykorzystuje metody twórcze, zwraca dużą uwagę na mowę ciała, skupia się na głębokich procesach i doświadczeniach.

Wyobraź sobie, że osoba bliska dzieli się z Tobą trudną nocą, opowiadając o tym, jak nie mogła zasnąć lub ciągle się budziła.

Brak snu a empatia - jaki mają związek?

Wyobraź sobie, że osoba bliska dzieli się z Tobą trudną nocą, opowiadając o tym, jak nie mogła zasnąć lub ciągle się budziła. To już któryś raz w ostatnim tygodniu, gdy przeżywa podobne problemy. Słyszysz w jej słowach, jak bardzo jest zestresowana i zmartwiona, nawet dobre rzeczy jej nie cieszą, a świat postrzega negatywnie. Gdy patrzysz na jej twarz, widzisz, jak bardzo jest wyczerpana: blada, z podkrążonymi oczami. Siedzi obok Ciebie, zmęczona, podpierając ciężką głowę resztkami sił i popijając kawę, z nadzieją, że pomoże jej to przetrwać dzień. Zauważ, jakie reakcje pojawiają się u Ciebie: myśli, emocje lub chęć działania.

Być może myślisz: “Też słabo spałem/am, ale nie czas na moje problemy, słyszę, jak bardzo jest jej/jemu ciężko”. Im dłużej się wsłuchujesz, tym bardziej czujesz smutek, widząc jej/jego cierpienie. Może masz ochotę zapytać, jak sobie z tymi problemami radzi lub zaproponować wspólne zastanowienie się nad przyczynami tych trudności. Albo po prostu poklepać ją po ramieniu, aby poczuła wsparcie i wiedziała, że nie jest sama. Wszystko to wyraża Twoją empatię. 

Empatyczna reakcja polega na zrozumieniu, jak się czuje druga osoba, gdy cierpi na brak snu. Nieempatyczne podejście z kolei to rady w stylu: "Przestań narzekać", "Musisz coś zmienić w swoim życiu, jeśli nie możesz spać" czy "Po prostu idź spać wcześniej". Brak empatii może także sugerować, że i Twoja higiena snu wymaga uwagi. 

Badania jednoznacznie pokazują, że zaburzenia snu negatywnie wpływają na nasz nastrój (Groeger i in, 2022). Słaba jakość snu zmienia sposób postrzegania stresujących sytuacji oraz pozytywnych wydarzeń (Sin i in., 2020) i zwiększa poczucie zagrożenia (Zensy i in., 2020). Co więcej, niedobór snu tłumi odczuwanie przyjemnych bodźców (Tempesta i in., 2020) i zmniejsza zdolność radzenia sobie z emocjami (Tomaso, Johnson & Nelson, 2021). Biorąc pod uwagę powyższe, nie dziwi więc, że również doświadczanie empatii dla siebie i innych jest utrudnione (Gerace & Rigney, 2020). 

Guadagni i in. (2014) pokazali, że osoby cierpiące na zaburzenia snu wykazują niższą empatię, zarówno na poziomie fizjologicznym, jak i praktycznym wyrażaniu współczucia wobec innych. Co więcej, obniżona subiektywna ocena jakości snu jest powiązana z ograniczoną zdolnością do empatii (Guadagni i in., 2017). Interesujące jest również to, że nawet osoby z wysoką skłonnością do empatii, po paru nieprzespanych nocach, mogą skłaniać się do unikania sytuacji wymagających wyrażania współczucia (Amicucci i in., 2021). Brak snu sprawia, że mamy mniejsze zrozumienie i przestrzeń na trudności swoje i/lub czyjeś.

Podsumowując, zaburzenie snu negatywnie wpływa na nasze funkcje poznawcze i emocjonalne, co w rezultacie sprawia, że stajemy się mniej empatyczni. To z kolei może mieć poważne konsekwencje dla naszych relacji, zarówno zawodowych, jak i osobistych. Dlatego ważne jest zadbanie o jakość naszego snu, które jednocześnie będzie pozytywnie wpływać na naszą empatię. Takie dbanie o siebie pomoże budować zdrowe i satysfakcjonujące relacje z sobą i z innymi. Warto zauważyć, że dbałość o higienę snu stanowi istotny czynnik w utrzymywaniu relacji opartych na zrozumieniu, co przyczyni się do kształtowania empatycznego społeczeństwa.

Brak snu a empatia - jaki mają związek? 

Wsparcie w trudnej chwili to ważny element wychodzenia z kryzysu. Jak jednak wspierać, by było to użyteczne i pomocne, a jednocześnie by móc zadbać o samego/samą siebie? Oto lista wskazówek:

Jak wspierać w kryzysie, dbając o siebie?

To, co jeszcze może być użyteczne, to dbałość o język – spróbuj mówić tak, jak bliska osoba. Unikaj za to komunikatów jak np.:

We wspieraniu mniej znaczy więcej, a autentyczność to najlepszy doradca. Trzymam kciuki. I pamiętaj, że my, specjaliści jesteśmy tu dla Was.

Wsparcie w trudnej chwili to ważny element wychodzenia z kryzysu. Jak jednak wspierać, by było to użyteczne i pomocne, a jednocześnie by móc zadbać o samego/samą siebie? Oto lista wskazówek

Jak wspierać bliskie osoby?

Bądź tylko dla osoby wspieranej – w czasie pomagania nie korzystaj z social mediów, nie dzwoń do innych, nie pisz smsów. W chwili, gdy kogoś wspierasz, to osoba wspierana powinna być najważniejsza

Nie oceniaj i akceptuj uczucia – słuchaj, dopytuj, akceptuj to, co czuje druga osoba. Wszyscy mamy różne doświadczenia i to one budują nasz sposób postrzegania świata. Skup się na wartościach, zasobach i umiejętnościach bliskiej Ci osoby, które mogą być przydatne w danej sytuacji. Pamiętaj, że każdy z nas inaczej reaguje, emocje zaś mogą być przyjemne lub nie, ale są potrzebne. Mówią o m.in. potrzebach lub granicach danej osoby

Współczuj i przyjmuj emocje drugiego człowieka jako jego prawo – to droga do zadbania o Ciebie i bliską Ci osobę jednocześnie

Pytaj czy i jak jeszcze możesz pomóc czy jakiego rodzaju wsparcia potrzebuje bliska Ci osoba

Zadbaj o siebie i swoje emocje – towarzyszenie drugiemu człowiekowi w trudnych chwilach nie jest łatwym zadaniem i czasem ciężko sobie poradzić bez wsparcia specjalisty. Pamiętaj, że to też jest OK

„Myśl pozytywnie” – ten komunikat pokazuje, że nie szanujesz uczuć i emocji drugiej osoby. 

Kryzys powoduje, że myślimy tunelowo, czyli widzimy tylko problem, a nie inne możliwości czy rozwiązania

„Wszystko będzie dobrze” – nie jesteś w stanie tego zagwarantować, bezpieczniej mówić: „Będzie inaczej”

Nie udzielaj rad, zwłaszcza niechcianych

Nie umniejszaj problemu – na tu i teraz osoba, którą wspierasz, ma przed sobą kryzys do przezwyciężenia, a Ty jesteś przede wszystkim dla NIEJ, a nie dla oceny trudności problemu

We wspieraniu mniej znaczy więcej, a autentyczność to najlepszy doradca. Trzymam kciuki. I pamiętaj, że my, specjaliści jesteśmy tu dla Was

Podniesienie poczucia własnej wartości to podróż obejmująca autorefleksję, współczucie dla siebie i podejmowanie pozytywnych działań w celu budowania pewności siebie i samoakceptacji. Oto kilka strategii, które Ci w tym pomogą:

Czy na co dzień dręczą Cię intruzywne myśli i ciągle się zamartwiasz? Istnieje kilka prostych ćwiczeń i aktywności, które możesz zastosować, by zmniejszyć swój niepokój i codzienne zmartwienia. Oto lista konkretnych technik do wypróbowania: 

1.Głębokie oddychanie: Ćwicz techniki głębokiego oddychania, takie jak oddychanie przeponowe lub oddychanie brzuchem. Weź powolny, głęboki wdech przez nos, przytrzymaj przez kilka sekund, a następnie powoli wypuść powietrze przez usta. Te ćwiczenia pomogą Ci uspokoić układ nerwowy i skutecznie się wyciszyć.

2. Progresywne rozluźnianie mięśni: Czyli technika polegająca na napinaniu, a następnie rozluźnianiu każdej grupy mięśni ciała, zaczynając od palców u nóg i kierując się w stronę głowy. Uwolni to napięcie fizyczne i pomoże Ci się zrelaksować. 

3. Medytacja uważności: Poświęć kilka minut każdego dnia na praktykowanie medytacji uważności, koncentrując się na oddechu lub doznaniach w ciele. Pomoże Ci to pozostać obecnym w danej chwili i zmniejszyć niepokojące myśli o przyszłości. Uważność to stan nieoceniającej świadomości chwili obecnej. Obejmuje ona świadomość własnych myśli, emocji i doznań fizycznych, i jest skuteczną interwencją w przypadku depresji, lęku oraz uzależnień. RAIN to skrót od bardzo skutecznej praktyki uważności, podczas której rozpoznajesz swoje doświadczenie (Recognise), pozwalasz mu być takim, jakie jest (Allow), badasz je z ciekawością (Investigate) i pielęgnujesz je, dzięki współczuciu dla siebie (Nurture). W celu praktykowania uważności obserwuj swoje wrażenia tak, jakbyś oglądał/a film. Pozwól swoim myślom, uczuciom i doznaniom przychodzić i odchodzić takimi, jakie są. Porzuć wszelkie osądy - możesz czuć się tak, jak się czujesz, zgodnie z myślą: „Tak właśnie jest teraz”.

4. Joga: Regularne praktykowanie jogi jest skutecznym sposobem na redukcję stresu i niepokoju, jako że łączy ona w sobie aktywność fizyczną, ćwiczenia oddechowe oraz techniki uważności. W Internecie z łatwością znajdziesz filmiki instruktażowe do samodzielnych ćwiczeń w domu. Możesz także wziąć udział w zajęciach stacjonarnych pod okiem wykwalifikowanego instruktora, co pozwoli na naukę różnorodnych pozycji i technik w bezpieczny i kontrolowany sposób.

5. Dziennik: Prowadzenie dziennika może pomóc Ci przepracować myśli i emocje, zidentyfikować wzorce w Twoich zmartwieniach i zyskać na nie inną perspektywę. Zapisuj w nim swoje zmartwienia, a także wszelkie pozytywne myśli i rozwiązania, które przychodzą Ci na myśl.

6. Praktykowanie wdzięczności: Poświęć trochę czasu każdego dnia na zastanowienie się nad rzeczami, za które jesteś wdzięczny/a, i zapisz je. Praktykowanie wdzięczności może pomóc w odwróceniu uwagi od zmartwień i skupieniu się na pozytywnych aspektach życia.

7. Wyobrażenie sobie bezpiecznego miejsca, w którym chciałbyś się znaleźć: Przywołaj w myślach spokojną lub wyciszającą scenę, na przykład plażę lub las. Wyobraź sobie siebie w tym otoczeniu i skup się na szczegółach zmysłowych, aby zrelaksować umysł i ciało.

8. Rozwijaj swoje hobby: Angażowanie się w czynności, które sprawiają Ci przyjemność, takie jak malowanie, prace w ogrodzie lub słuchanie muzyki, może pomóc Ci odwrócić uwagę od zmartwień i zapewnić poczucie spełnienia oraz satysfakcji.

9. Uważne chodzenie: Wyjdź na spacer i skup się na wrażeniach związanych z chodzeniem, takich jak uczucie stóp na ziemi i dźwięki wokół Ciebie. Uważne chodzenie może sprawić, że bardziej połączysz się z chwilą obecną i zmniejszysz swój niepokój. 

10. Identyfikacja i kwestionowanie negatywnych wzorców myślenia: Zacznij od uświadomienia sobie swoich negatywnych wzorców myślenia lub zniekształceń poznawczych, takich jak katastrofizowanie, myślenie czarno-białe lub nadmierne uogólnianie. Kiedy przyłapiesz się na angażowaniu się w takie zniekształcenia, rzuć im wyzwanie, prosząc siebie o dowody na poparcie lub obalenie tych myśli. Następnie przeprowadź restrukturyzację poznawczą: kiedy już zidentyfikujesz negatywne wzorce myślenia, popracuj nad ich przeformułowaniem w bardziej zrównoważony i realistyczny sposób. Zastąp irracjonalne myśli bardziej trafnymi i konstruktywnymi alternatywami. Na przykład, jeśli przyłapiesz się na katastroficznym myśleniu o jakiejś sytuacji, przypomnij sobie o przeszłych sukcesach w radzeniu sobie z wyzwaniami. Skoncentruj się na chwili obecnej - zmartwienia często wynikają z rozmyślań o przeszłości lub przewidywania przyszłości. Ćwicz techniki uważności, aby pozostać uziemionym w chwili obecnej. Angażuj się w działania zwiększające uważność, takie jak głębokie oddychanie, medytacja lub joga, które pomogą Ci skupić się na tu i teraz.

11. Ćwicz współczucie dla siebie: Bądź dla siebie dobry/a i ćwicz współczucie, gdy zauważysz, że nadmiernie się martwisz. Okazuj sobie taką samą życzliwość i zrozumienie, jaką ofiarowałbyś/ałabyś przyjacielowi w podobnej sytuacji. Uznaj swoje obawy bez osądzania i przypomnij sobie, że zmartwienie jest normalnym ludzkim doświadczeniem.

Pamiętaj, że różne techniki działają na różnych ludzi, dlatego pomocne może być wypróbowanie kilku różnych ćwiczeń, aby zobaczyć, co z Tobą rezonuje. Konsekwencja jest kluczem do znalezienia ulgi od lęku i zmartwień, dlatego staraj się włączyć te czynności do swojej codziennej rutyny, aby uzyskać najlepsze rezultaty.

Jak żyć bez zmartwień? Proste techniki na zmniejszenie niepokoju

Podniesienie poczucia własnej wartości to podróż obejmująca autorefleksję, współczucie dla siebie i podejmowanie pozytywnych działań w celu budowania pewności siebie i samoakceptacji. Oto kilka strategii, które Ci w tym pomogą.

1. Praktykuj współczucie dla siebie: Bądź dla siebie miły i delikatny, szczególnie w chwilach zmagań lub zwątpienia - gdy popełniasz błąd lub czujesz rozpacz. Traktuj siebie tak, jak traktowałbyś/ałabyś przyjaciela w potrzebie, ze zrozumieniem i zachętą, pamiętając, że życie nie jest doskonałe, i że doświadczanie cierpienia jest nieodłączną częścią człowieczeństwa.

2. Rzucaj wyzwanie negatywnej rozmowie wewnętrznej: Zauważ, kiedy pojawiają się u Ciebie negatywne myśli na Twój temat i rzuć im wyzwanie bardziej realistycznymi i pozytywnymi afirmacjami. Zastąp samokrytykę współczuciem dla siebie i wsparciem. Zidentyfikuj i podważ ograniczające przekonania oraz negatywny sposób mówienia o sobie, które utrudniają Twój rozwój i obniżają poczucie własnej wartości. 

3. Wyznaczaj realistyczne cele: Wyznaczaj sobie osiągalne cele i świętuj postępy, niezależnie od tego, czy są duże czy małe. Realizacja nawet drobnych zadań zwiększy Twoją pewność siebie.

4. Skoncentruj się na swoich mocnych stronach: Zidentyfikuj swoje wyjątkowe mocne strony i talenty. Doceniaj swoje możliwości i osiągnięcia oraz wykorzystuj je jako podstawę do budowania lepszej samooceny.

5. Praktykuj wdzięczność: Poświęć trochę czasu każdego dnia na zastanowienie się nad rzeczami, za które jesteś wdzięczny/a, w tym nad własnymi cechami, zdolnościami i doświadczeniami. Wdzięczność i docenianie małych rzeczy może pomóc w przeniesieniu uwagi z samokrytyki na samoakceptację oraz zwiększyć poczucie szczęścia.

6. Dbaj o swoje fizyczne i psychiczne zdrowie: Priorytetowo traktuj czynności związane z dbaniem o siebie, które podtrzymują Twoje dobre samopoczucie, takie jak ćwiczenia, zdrowe odżywianie, odpowiedni sen i relaks. Dbanie o ciało i umysł również jest w stanie poprawić Twoją samoocenę. 

7. Wyznaczaj granice: Naucz się odmawiać wykonywania czynności lub pozostawania w relacjach, które wyczerpują Twoją energię lub sprawiają, że nie czujesz się dobrze. Stawianie granic będzie chronić Twoją wartość i szacunek do samego/samej siebie.

8. Otaczaj się wspierającymi ludźmi: Pielęgnuj relacje z przyjaciółmi, członkami rodziny lub mentorami, którzy cenią Cię za to, kim jesteś. Szukaj pozytywnych i konstruktywnych relacji, które wspierają Twoje poczucie własnej wartości.

9. Ćwicz asertywność: Wyrażaj swoje potrzeby, opinie oraz granice asertywnie i z szacunkiem. Asertywna komunikacja może pomóc Ci potwierdzić swoją wartość przed sobą i innymi.

10. Rób to, co kochasz: Bierz udział w zajęciach, które przynoszą Ci radość i poczucie spełnienia. Rozwijanie swoich hobby i zainteresowań sprawi, że będziesz się czuć ze sobą lepiej i tym samym zwiększy Twoją pewność siebie. 

11. Praktykuj nastawienie na rozwój: Praktykowanie nastawienia na rozwój (ang. growth mindset) zamiast nastawienia na stałość (fixed mindset) to skuteczny sposób na wspieranie rozwoju osobistego i podniesienie poczucia własnej wartości. Zamiast postrzegać błędy jako porażki, potraktuj je jako cenne lekcje, które pomagają Ci się doskonalić i rozwijać, a wyzwania jako możliwość rozwoju i uczenia się, a nie przeszkody. Doceniaj i świętuj wysiłek włożony w osiągnięcie swoich celów, niezależnie od wyniku. Bądź otwarty/a na otrzymywanie informacji zwrotnych od innych i traktuj je jako przydatne wskazówki. Zamiast skupiać się wyłącznie na celach opartych na wynikach, wyznaczaj cele, które kładą nacisk na proces wzrostu i rozwoju. Ciesz się podrożą, w której uczysz się, rozwijasz i stajesz się najlepszą wersją siebie. 

12. Poszukaj profesjonalnej pomocy: Jeśli niska samoocena znacząco wpływa na Twoje codzienne życie lub samopoczucie psychiczne, rozważ skorzystanie z pomocy specjalisty. Terapia pomoże Ci zbadać podstawowe problemy, opracować strategie radzenia sobie z nimi i zbudować poczucie własnej wartości.

Praca nad poczuciem własnej wartości to ciągły proces, który wymaga czasu i wysiłku. Pracując nad budowaniem zdrowego i pozytywnego obrazu siebie, bądź wobec siebie cierpliwy/a i współczujący/a. Świętuj swoje postępy oraz osiągnięcia po drodze i pamiętaj, że zasługujesz na miłość, szacunek i samoakceptację.

Klucz do wewnętrznej siły, czyli jak wzmocnić poczucie własnej wartości

Do której kategorii osób należysz: do tych, którzy robią raczej powątpiewającą minę, gdy słyszą zdanie „Pozostaliśmy przyjaciółmi po zakończeniu związku”, czy do tych, którzy przyjaźnią się z byłymi i uważają to za zupełnie normalne? 

Przyjaźń między byłymi. Czy to możliwe?

Do której kategorii osób należysz: do tych, którzy robią raczej powątpiewającą minę, gdy słyszą zdanie „Pozostaliśmy przyjaciółmi po zakończeniu związku”, czy do tych, którzy przyjaźnią się z byłymi i uważają to za zupełnie normalne? 

W terapii jednym z najpopularniejszych pytań jest rozmyślanie o przyjaźni z byłym partnerem. W takich sytuacjach pojawiają się wiele pytań, takich jak:

«Nasza przyjaźń jest idealna, i wydaje się, że tak się stało, kiedy się rozstaliśmy. Czy warto dać temu związku jeszcze jedną szansę?»

«Czy mój były ma jakieś ukryte motywy wobec mnie?»

«Moi przyjaciele uważają, że nie powinienem/powinnam rozmawiać się z moim byłym/moją byłą, ale teraz jesteśmy tylko przyjaciółmi. Co może pójść źle?»

«Spędzam dużo czasu rozmawiając z moim byłym/moją byłą. Te wiadomości nabierają charakteru flirtu. Co się dzieje?»

Warto zauważyć, że każdy przypadek jest indywidualny. A jeśli nie zadajesz tych pytań w ramach terapii, najprawdopodobniej zadajesz je samemu sobie.

W końcu jakie to ma znaczenie, jeśli naprawdę lubisz tę osobę i lubisz spędzać z nią czas? Macie wspólne doświadczenia, pomysły, wartości i zainteresowania. Czy warto zrezygnować z tego wszystkiego, gdy zrozumieliście, że romantyczny związek na pewno nie dotyczy waszego duetu? 

I tutaj opinie są różne. W końcu nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie „Czy przyjaźń między byłymi jest możliwa?”. Zależy to od wielu czynników, w tym przyczyny rozstania, poziomu obciążenia emocjonalnego, obecności wspólnych interesów po zakończeniu związku oraz chęci obu stron do utrzymania związku wyłącznie w formie przyjaźni.

Ważnym punktem są szczere rozmowy z określeniem granic i gotowością na ewentualne trudności, które pojawią się z powodu starych wspólnych doświadczeń, romantycznych wspomnień i pokusy kontaktu fizycznego. Przyjaźń z byłymi partnerami jest jednak możliwa, jeśli oboje czują się całkowicie swobodnie i szczęśliwi, spotykając się z innymi ludźmi oraz ze szczerym pragnieniem wzajemnego szczęścia 

Blog pleso

Tutaj znajdziesz wszystko, co chcesz wiedzieć o terapii.