Do której kategorii osób należysz: do tych, którzy robią raczej powątpiewającą minę, gdy słyszą zdanie „Pozostaliśmy przyjaciółmi po zakończeniu związku”, czy do tych, którzy przyjaźnią się z byłymi i uważają to za zupełnie normalne?
W terapii jednym z najpopularniejszych pytań jest rozmyślanie o przyjaźni z byłym partnerem. W takich sytuacjach pojawiają się wiele pytań, takich jak:
«Nasza przyjaźń jest idealna, i wydaje się, że tak się stało, kiedy się rozstaliśmy. Czy warto dać temu związku jeszcze jedną szansę?»
«Czy mój były ma jakieś ukryte motywy wobec mnie?»
«Moi przyjaciele uważają, że nie powinienem/powinnam rozmawiać się z moim byłym/moją byłą, ale teraz jesteśmy tylko przyjaciółmi. Co może pójść źle?»
«Spędzam dużo czasu rozmawiając z moim byłym/moją byłą. Te wiadomości nabierają charakteru flirtu. Co się dzieje?»
Warto zauważyć, że każdy przypadek jest indywidualny. A jeśli nie zadajesz tych pytań w ramach terapii, najprawdopodobniej zadajesz je samemu sobie.
W końcu jakie to ma znaczenie, jeśli naprawdę lubisz tę osobę i lubisz spędzać z nią czas? Macie wspólne doświadczenia, pomysły, wartości i zainteresowania. Czy warto zrezygnować z tego wszystkiego, gdy zrozumieliście, że romantyczny związek na pewno nie dotyczy waszego duetu?
I tutaj opinie są różne. W końcu nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie „Czy przyjaźń między byłymi jest możliwa?”. Zależy to od wielu czynników, w tym przyczyny rozstania, poziomu obciążenia emocjonalnego, obecności wspólnych interesów po zakończeniu związku oraz chęci obu stron do utrzymania związku wyłącznie w formie przyjaźni.
Ważnym punktem są szczere rozmowy z określeniem granic i gotowością na ewentualne trudności, które pojawią się z powodu starych wspólnych doświadczeń, romantycznych wspomnień i pokusy kontaktu fizycznego. Przyjaźń z byłymi partnerami jest jednak możliwa, jeśli oboje czują się całkowicie swobodnie i szczęśliwi, spotykając się z innymi ludźmi oraz ze szczerym pragnieniem wzajemnego szczęścia